American Declaration of Independence and the Greek Revolution of 1821
"Though an ocean divides the two nations, myriad ties interwove our fates"
ακολουθεί κείμενο στα ελληνικά
With heartfelt joy was gladdened
Fair Washington’s own land,
And recalled the chains that bound her,
By tyrant’s cruel hand.
Hymn to Liberty
by Dionysios Solomos, translated (a selected excerpt—not the above) by Rudyard Kipling
In the 22nd stanza of Dionysios Solomos' "Hymn to Liberty", the first two stanzas of which became the National Anthem of Greece, there is a reference to the American Declaration of Independence, which was published on this very day in 1776.
Solomos was right. Indeed, the news of the Greek Revolution caused great enthusiasm in the United States. America was untouched by the spirit of the Holy Alliance that prevailed in Europe. In December 1823, just two and a half years after the outbreak of the Revolution and while battles were still raging, U.S. President Monroe, in a speech to Congress, acknowledged that a sovereign Greek territory had already been established and proposed sending an American ambassador to Greece.
Ultimately, the first American ambassador arrived in Greece in June 1828, even though Greek independence had not yet been officially recognized.
The first known communication of the Greeks with the U.S. was by Petrobey Mavromichalis as early as 1821, who just a few weeks after the outbreak of the Revolution sent a letter to the future Secretary of State and President, John Quincy Adams, requesting America’s help:
"Your virtues, Americans, are very close to ours, although a great sea separates us. We feel you closer than our neighboring countries and consider you friends, compatriots, and brothers, because you are just, charitable, and brave. Do not refuse to help us!"
Mavromichalis was one of the leaders of the Revolution in the Peloponnese and later played a key role in the assassination of the first Governor of the newly established Greek state, Ioannis Kapodistrias (1831).
In June 1823, Alexandros Mavrokordatos, one of the political leaders of the Greek Revolution, wrote in a letter to Adams, by then the American Secretary of State: “Between the U.S. and Greece, the geographical distance is vast. But our Constitutions and mutual interests bring us close, making it natural to look forward to the establishment of official relations between the two states, which will undoubtedly have very positive results.”
One month later, Adamantios Koraes, a pioneer of the Modern Greek Enlightenment who contributed to the revival of Greek education and language before the Greek Revolution, sent a letter to Thomas Jefferson and another to Alexandros Mavrokordatos in revolutionary Greece, in which he said:
“Convince our compatriots to adopt the political model of the U.S. It is, according to the unanimous opinion of all political philosophers, the most perfect in the world.”
Anastasios Polyzoides, a lawyer and journalist who later became a prominent judge and politician, was the one who translated the American Declaration of Independence into Greek, which was published in 1824 in Messolonghi. Polyzoides was also the person who, a few years after liberation (1834), refused to sentence to death the most celebrated hero of the Revolution, Theodoros Kolokotronis, following the persecutions of the Regency of Otto I, the first king of Greece. However, earlier, he had also played a shadowy role in the assassination of Ioannis Kapodistrias, through articles in the newspaper he published in Hydra, in which he called for “someone to rid Greece of the tyrant Kapodistrias.”
In 1824, however, Polyzoides wrote in one of his articles: "At this moment, the interest of Greece demands that we imitate the wise Americans. Their form of government is the most suitable for present-day Greece." He was also the author of the Greek Declaration of Independence, which was adopted along with the First Constitution of the revolutionary Greek state. He was only 20 years old when he wrote it. Thomas Jefferson was almost as young in his early 30s when he wrote the American Declaration.
It is worth noting that all the early Greek constitutions that emerged from the National Assemblies were highly liberal for their time and strongly influenced primarily by the American constitution, and followed by the French one. They introduced significant innovations such as the abolition of slavery, promoting individual freedom, the principle of popular sovereignty and political self-determination, the separation of branches of government, the establishment of elected authorities, and the democratic character of the regime, despite its provisional nature. Furthermore, although they defined the Eastern Orthodox Church as the official religion, they guaranteed religious tolerance and the protection of citizens' rights regardless of their faith.
And an interesting fun fact about the famous painting of the signing of the American Declaration of Independence by John Trumbull. Ιn fact, the painting depicts the presentation of the Declaration to Congress in June 1776. The text was officially adopted in August of the same year.
What is not widely known is that John Trumbull, a painter and a former military officer, accepted an invitation in the summer of 1786 from Thomas Jefferson, who was then the U.S. ambassador to France, to visit him in Paris. There, Jefferson, who had his own artistic interests, persuaded him to dedicate his talent to painting a scene related to the Declaration of Independence. Trumbull began designing the composition of the painting during that period, based on Jefferson's information and memories. The original version of the painting is now housed at the Yale University Art Gallery. The second, larger, and more famous version of the painting was commissioned by the U.S. Congress in 1817 and was placed in the Rotunda of the U.S. Capitol in 1826.
Lastly, although a separate article deserves to be dedicated to Philhellenism, it is also worth noting that throughout the 1821 Revolution, foreign philhellenes from all over Europe and the world, inspired by admiration for ancient Greek culture, the ideals of freedom, and, in some cases, adventurism, actively supported the Greeks—either by fighting alongside them, raising funds and supplies, or promoting the cause through art and literature.
In the United States, Philhellenism was strongly expressed mainly through moral and material support, as many American citizens and organizations gathered resources for the Greek fighters.
A significant figure of American Philhellenism was Dr. Samuel Gridley Howe, a physician and humanitarian who even traveled to Greece himself to provide medical assistance to the revolutionaries. Howe embodied the spirit of American solidarity with the Greek struggle, linking the democratic values of the U.S. with the pursuit of Greek independence.
"Greece is my idol, and the sufferings and privations I have endured for her sake have made her fate and future even more interesting. I can sincerely say that I have found the Greeks kind, affectionate, truthful, grateful, and honest. There is a spark of the spirit of ancient Greece that four centuries of slavery have not been able to extinguish."
— Dr. Samuel Gridley Howe
Sources: Americanizing Greece: The pro-American Greek liberal intellectuals and their hegemony in the revolutionary press (1824-1827) by Professor Aristides Hatzis
O Ενδοξότερος Αγώνας: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, Αριστείδης Χατζής
John A. Petropoulos, Politics and Statecraft in the Kingdom of Greece, 1833–1843
ακολουθεί κείμενο στα ελληνικά
Γκαρδιακὰ χαροποιήθη
καὶ τοῦ Βάσιγκτον ἡ γῆ
καὶ τὰ σίδερα ἐνθυμήθη
ποῦ τὴν ἔδεναν κι αὐτή.
Διονυσίου Σολωμού "Ύμνος εις την Ελευθερίαν"
Στην 22η στροφή του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» του Διονύσιου Σολωμού, οι δύο πρώτες στροφές του οποίου έγιναν ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας, γίνεται μια αναφορά στην Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας που δημοσιεύθηκε σαν σήμερα το 1776.
Ο Σολωμός είχε δίκιο. Πράγματι τα νέα για την Ελληνική Επανάσταση προκάλεσαν μεγάλο ενθουσιασμό στις ΗΠΑ. Το κράτος των ΗΠΑ ήταν ανέπαφο από το πνεύμα της Ιεράς Συμμαχίας που επικρατούσε στην Ευρώπη. Τον Δεκέμβριο του 1823, δυόμιση μόλις χρόνια μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης και ενώ οι μάχες ακόμα μαίνονταν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μονρόε με λόγο του στο Κογκρέσο αναγνώρισε ότι έχει δημιουργηθεί ήδη κυρίαρχη Ελληνική επικράτεια και πρότεινε την αποστολή Αμερικανού πρεσβευτή στην Ελλάδα.
Τελικά ο πρώτος Αμερικανός πρέσβης θα φτάσει στην Ελλάδα τον Ιούνιο τού 1828, ενώ δεν είχε ακόμη αναγνωριστεί επισήμως η ανεξαρτησία της.
Η πρώτη γνωστή επικοινωνία των Ελλήνων με την Αμερική, είναι του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη ήδη από το 1821, ο οποίος λίγες μόνο εβδομάδες μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης. έστειλε επιστολή στον μετέπειτα Υπουργό Εξωτερικών και Πρόεδρο, Τζον Κουίνσι Άνταμς, με την οποία ζητούσε τη βοήθεια της Αμερικής: «Οι αρετές σας, Αμερικάνοι, είναι πολύ κοντά στις δικές μας, αν και μας χωρίζει μεγάλη θάλασσα. Σας νιώθουμε πιο κοντά από τις γειτονικές μας χώρες και σας θεωρούμε φίλους, συμπατριώτες και αδελφούς, γιατί είστε δίκαιοι, φιλάνθρωποι και γενναίοι. Μην αρνηθείτε να μας βοηθήσετε!»
Ο Μαυρομιχάλης, ήταν ένας από τους ηγέτες της Επανάστασης στην Πελοπόννησο και αργότερα έπαιξε κομβικό ρόλο στη δολοφονία του πρώτου Κυβερνήτη του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, Ιωάννη Καποδίστρια (1831).
Τον Ιούνιο του 1823, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ένας από τους πολιτικούς ηγέτες της Ελληνικής Επανάστασης, έλεγε σε επιστολή του προς τον Αμερικανό Υπουργό Εξωτερικών πλέον Άνταμς: «Μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ελλάδας η γεωγραφική απόσταση είναι τεράστια. Αλλά μας φέρνουν κοντά τόσο τα Συντάγματά μας, καθώς και τα αμοιβαία μας συμφέροντα, που είναι φυσικό να προσβλέπουμε στην έναρξη επίσημων σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών, που, χωρίς αμφιβολία, θα έχουν θετικότατα αποτελέσματα.»
Έναν μήνα μετά, ο Αδαμάντιος Κοραής, ο πρωτοπόρος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, που συνέβαλε στην αναγέννηση της ελληνικής παιδείας και γλώσσας πριν την Ελληνική Επανάσταση, έστειλε μία επιστολή προς τον Tomas Jefferson και μία προς τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο στην επαναστατημένη Ελλάδα, στην οποία του έλεγε: «Να πείσεις τους συμπατριώτες μας να υιοθετήσουν το πολιτειακό μοντέλο των Η.Π.Α. Είναι, κατά κοινή ομολογία όλων των πολιτικών φιλοσόφων, το τελειότερο στον κόσμο.»
O Αναστάσιος Πολυζωίδης, νομικός και δημοσιογράφος, μετέπειτα επιφανής δικαστικός και πολιτικός, ήταν αυτός που μετέφρασε την Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας στα ελληνικά, η οποία δημοσιεύθηκε το 1824 στο Μεσολόγγι. Ο Πολυζωίδης, ήταν αυτός που αρνήθηκε να καταδικάσει σε θάνατο λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση (1834) τον ενδοξότερο ήρωα της Επανάστασης Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, μετά από τις διώξεις της αντιβασιλείας του Όθωνα A΄, του πρώτου βασιλιά της Ελλάδος, αλλά νωρίτερα είχε παίξει και αυτός σκοτεινό ρόλο στη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, με άρθρα στην εφημερίδα που εξέδιδε στην Ύδρα, στα οποία έκανε έκκληση “να απαλλάξει κάποιος την Ελλάδα από τον Τύραννο Καποδίστρια”.
Το 1824 παρόλα αυτά, ο Πολυζωίδης έγραφε σε άρθρο του: «Αυτή τη στιγμή το συμφέρον της Ελλάδας επιτάσσει να μιμηθούμε τους σοφούς Αμερικανούς. Το πολίτευμά τους είναι το καταλληλότερο για τη σημερινή Ελλάδα.» Ο ίδιος ήταν και ο συγγραφέας της ελληνικής Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας που ψηφίστηκε μαζί με το Πρώτο Σύνταγμα του επαναστατημένου ελληνικού κράτους. Ήταν μόλις 20 χρονών όταν την έγραψε. Νέος, όπως και ο Τόμας Τζέφερσον που ήταν κι αυτός μόλις 33 ετών όταν έγραψε την αμερικανική διακήρυξη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα πρώτα ελληνικά συντάγματα που προέκυψαν από τις Εθνοσυνελεύσεις, ήταν άκρως φιλελεύθερα για την εποχή τους και έντονα επηρεασμένα από το αντίστοιχο αμερικανικό, πρωτίστως, και έπειτα από το γαλλικό. Εισήγαγαν σημαντικές καινοτομίες, όπως η κατάργηση της δουλείας, προωθώντας την ατομική ελευθερία, την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και της πολιτικής αυτοδιάθεσης, τη διάκριση των εξουσιών, την καθιέρωση αιρετών αρχών και τον δημοκρατικό χαρακτήρα του πολιτεύματος, παρά το προσωρινό του χαρακτήρα. Ακόμη, παρόλο που όριζαν ως επίσημη θρησκεία την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, κατοχύρωναν την θρησκευτική ανοχή και την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών ανεξαρτήτως θρησκείας.
Και ένα ενδιαφέρον fun fact για τον διάσημο πίνακα της υπογραφής της Αμερικανικής Διακήρυξης της Ελευθερίας του John Trombull. Για την ακρίβεια ο πίνακας απεικονίζει την παρουσίαση της Διακήρυξης στο Κογκρέσο τον Ιούνιο του 1776. Το κείμενο θα υιοθετηθεί τον Αύγουστο του ιδίου χρόνου.
Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι John Trumbull, πρώην στρατιωτικός και ζωγράφος, το καλοκαίρι του 1786 αποδέχτηκε την πρόσκληση του Τόμας Τζέφερσον, που τότε ήταν πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Γαλλία, να τον επισκεφθεί στο Παρίσι. Εκεί ο Τζέφερσον, που είχε και ο ίδιος καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, τον έπεισε να αφιερώσει το ταλέντο του στη ζωγραφική μιας σκηνής που αφορούσε στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Ο Trumbull ξεκίνησε να σχεδιάζει την σύνθεση του πίνακα εκείνη την περίοδο, βασιζόμενος στις πληροφορίες και τις αναμνήσεις του Τζέφερσον. Η αρχική εκδοχή του πίνακα βρίσκεται σήμερα στη Yale University Art Gallery. Η δεύτερη, μεγαλύτερη και πιο γνωστή εκδοχή του πίνακα κατασκευάστηκε μετά από παραγγελία του Αμερικανικού Κογκρέσου το 1817 και τοποθετήθηκε στην Αίθουσα της Ροτόντας του Καπιτωλίου των ΗΠΑ το 1826.
Τέλος, αν και αξίζει να αφιερωθεί στον φιλελληνισμό ένα ξεχωριστό άρθρο, αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σε όλη τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, ξένοι φιλέλληνες από όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, εμπνευσμένοι από τον θαυμασμό για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, τις ιδέες της ελευθερίας, αλλά και από τυχοδιωκτισμό κάποιοι, υποστήριξαν ενεργά τους Έλληνες είτε πολεμώντας, είτε συγκεντρώνοντας χρήματα και υλικά, είτε προωθώντας τον αγώνα μέσω της τέχνης και του λόγου.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο φιλελληνισμός εκφράστηκε έντονα, κυρίως μέσω της ηθικής και υλικής στήριξης, καθώς πολλοί Αμερικανοί πολίτες και οργανώσεις συγκέντρωναν πόρους για τους Έλληνες αγωνιστές.
Μια σημαντική μορφή του αμερικανικού φιλελληνισμού ήταν ο Dr. Samuel Gridley Howe, γιατρός και ανθρωπιστής που ταξίδεψε μάλιστα ο ίδιος στην Ελλάδα για να προσφέρει ιατρική βοήθεια στους επαναστάτες. Ο Howe ενσάρκωσε το πνεύμα της αμερικανικής αλληλεγγύης προς τον ελληνικό αγώνα, συνδέοντας τις δημοκρατικές αξίες των ΗΠΑ με την επιδίωξη της ελληνικής ανεξαρτησίας.
«Η Ελλάδα είναι το είδωλό μου, και οι θλίψεις και οι στερήσεις που υπέφερα για χάρη της έχουν κάνει τη μοίρα και το μέλλον της ακόμα πιο ενδιαφέροντα. Μπορώ να πω ειλικρινά ότι βρήκα τους Έλληνες ευγενικούς, στοργικούς, ειλικρινείς, ευγνώμονες και έντιμους. Υπάρχει μια σπίθα από το πνεύμα της αρχαίας Ελλάδας που τέσσερις αιώνες σκλαβιάς δεν κατάφεραν να σβήσουν.»
Dr. Samuel Gridley Howe
Sources: Americanizing Greece: The pro-American Greek liberal intellectuals and their hegemony in the revolutionary press (1824-1827) by Professor Aristides Hatzis
O Ενδοξότερος Αγώνας: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, Αριστείδης Χατζής
John A. Petropoulos, Politics and Statecraft in the Kingdom of Greece, 1833–1843
This was an awesome and informative article!! Thanks for sharing this! 🇬🇷